1997 Honda NX 650 dominador

Honda NX 650 dominador

La Dominator, lanzada en 1988, es una bicicleta “dual sport” de peso medio con un motor monocilíndrico refrigerado por aire de torque en un chasis simple de bicicleta de pista. Todoterreno no es tan versátil como sugeriría el estilo, es mejor mantener el Dominator en Tarmac, donde su suspensión larga y ruedas y base para acera funcionan bien en caminos con superficies en mal estado.

Un compacto semirrígido se amolda al depósito de combustible, dando un aspecto elegante y aerodinámico, y una amplia placa protectora de aluminio debajo del bastidor y silenciadores tipo “escopeta” de dos asientos complementan el estilo atractivo.

El motor está relativamente desactualizado: el diseño de las cuatro válvulas no ha cambiado desde 1988, y aunque el gran motor bajo es bajo, se vuelve sin aliento a más de 115 km/h (70 mph).

Revisar

Honda Dominator grozi usado. Można ją bowiem dostać bez recepty agus stosunkowo tanio. Próbna jazda może u niektórych wywołać niepohamowaną chęć kupienia jej.

O w mordę, znowu dominatorowa gorączka. A myślałem, że już mam ją z głowy! Wystarczyło, że przypadkowo spojrzałem na ogłoszenie o sprzedaży Dominatora. Ta maszyna potrafi pokazać, co to przyjemność z jazdy. Wiem o tym z własnego doświadczenia.

Moja choroba zaczęła się przed 15 laty. Distribuidor zaprosił mnie wtedy na jazdę próbną jaskrawoczerwonym Dominatorem. Cały mój motocyklowy świat stanął do gory nogami. Notario público. straciłem serce do mojej dotychczasowej maszyny – Suzuki 250. NX 650 miał o wiele więcej pary, za kręty pokonywał stabilnie, aw porównaniu z przedpotopoowymi hamulcami Suzuki, te Dominatora ozn français ozn franç! Od tej pory prospekt reklamowy wręcz mnie prześladował. Gdy w 1992 roku Dominator dostał nową owiewkę i większy zbiornik, gorączka kompletnie wywróciła mi we łbie.

Używane egzemplarze były drogie agus trudno dostępne. Udało mi się jednak trafić motocykl za przyzwoite pieniądze. Kredyt od rodziców i robota w fabryce, którą można określić jako „głupie, ale przynoszące pieniądze proste prace”, umożliwiły mi kupno. Potem były inne maszyny, o Dominatorze powoli zapomniałem. Abordo ogłoszenie – 8000 zł. Tylko 8000 zł ?! I niech ktoś powie, że ciekawe motocykle są drogie. Gdy dzwoniłem, portki trzęsły mi się jak galareta – co będzie, jeżeli maszyna jest już sprzedana? Ale nie. Dzisiejsi motocykliści chyba uodpornili się na dominatorową gorączkę. Po odłożeniu słuchawki szybko wyciągam z szuflady prospekty, raporty z jazdy agus stare zdjęcia – nadciąga gorączka.

Wracają wspomnienia z czasów, gdy Domi towarzyszył mi w podróżach, na serpentynach, gdy latałem po szutrach. Jedna z off-roadwych wypraw skończyła się wywrotką na plaży, akurat przed grupą lasek z Danii. ¡Ale była siara! Zdarzył się też kiedyś maraton z bagażem i pasażerką. Do dziś nie rozumiem, dlaczego panienka nie poszukała większego komfortu u kogoś innego. Przecież tyłek musiał ją niemiłosiernie boleć! Chun nie do wiary, jak dobrze Dominator spisywał się u mnie jako maszyna turystyczna. Zaliczyłem też niemało występów ulicznych, ubrany w czarny kombinezon iw kask w stylu Dartha Vadera. Jednocylindrowiec dudnił z bojowo zadartych do góry tłumików, hamował z piskiem opon. Wheelie con moim wykonaniu a kompromitacja. Kolega umiał a lepiej. „Mogę wypróbować? Nigdy jeszcze agus czymś takim nie jechałem ”- tak powiedział agus odjechał na tylnym kole. Chyba nigdy wcześniej nie patrzyłem z taką tęsknotą za odjeżdżającym motocyklem.

W poprzedzającej kupno jeździe próbnej akcje kaskaderskie oczywiście nie były przewidziane. Chciałem się tylko przekonać, jakie będą wrażenia po spotkaniu z przyczyną mojej gorączki dominatorowej. Czy można ją wyleczyć umową kupna- sprzedaży? ¿Qué más haces? Supersticioso. Domi ciągle jeszcze sprawia mi olbrzymią przyjemność. Niestety, po tym egzemplarzu mocno widać, że był eksploatowany zimą. Sprzedawca na wszelki wypadek obniża cenę do 7500 zł i radzi mi, abym się z tym przespał. Jak ar sobie go wyobraża? W moim stanie nie zmrużę ok.

Na polskim rynku używańców Dominator nie jest zbyt popularnym motocyklem. Podobnie jak w Niemczech, iu nas był taki okres, że ludzie czasami ulegali dominatorowej gorączce. Jednak według dzisiejszych kryteriów, Dominator nadaje się do wszystkiego, a zatem do niczego. Przy tym „nie wygląda”, a motocykle kupuje się również oczami. Na krajowym rynku cięż- ko znaleźć godziwy i niezamęczony egzemplarz. Dominują Ceannasach w stanie, delikatnie mówiąc, średnim. Dlatego maszyny z wcześniejszych lat produkcji można nabyć za sumy rzędu 3500 zł. Za model z roku 1999 – choć taki to naprawdę rzadkość – można zapłacić maksymalnie 10-11 tys. EUR Na krajowym rynku większą popularnością cieszą się nowocześniejsze i wywodzące się z Dominatora SLR-y, które można nabyć za 7-8 tys. EUR Krótko mówiąc – jeśli trafisz na dobrze utrzymaną sztukę, i tak nie będzie ona za droga. I jeśli ulegniesz dominatorowej gorączce, być może stwierdzisz, że jest to bardzo uniwersalny agus fajny motocykl.

Zadbany NX 650 osiąga przebiegi nawet ponad 50 000 km. Jednak – szczególnie w jednocylindrowych enduro – dużo zależy od tego, jak go traktował poprzedni właściciel. Najbardziej szkodzą mu bypass wywijasy. Tome eksploatowane motocykle są przeważnie zabrudzone w okolicy tylnego amortyzatora, mają zadrapania agus wgniecenia na osłonie silnika, ramie, zbiorniku lub na owiewkach. Jeżeli wypady w piasek i błoto były dla Dominatora chlebem powszednim, chun przy oględzinach musisz być jak rentgen. Czy filtr powietrza, uszczelniacze widelca, ułożyskowanie mechanizmu łączącego amortyzator z wahaczem, łożyska wahacza agus główki ramy oraz szprychy agus felgi są w porządku? W czasie jazdy próbnej warto przejechać równy odcinek drogi bez trzymania kierownicy. Motocykl może przecież ściągać na jedną stronę. Dokładne oględziny mają sens nawet gdy Dominator nie poznał smaku off-roadu. Jak już bowiem wspomniałem, nie jest wykluczone trafienie na NX-a 650 wykorzystywanego jako pojazd zimowy. Ze względu na sól, jazdy na zimnym silniku itp. trzeba zwrócić uwagę na powierzchnie felg, ramy y korpusu silnika. Korozja na nich a sygnał alarmowy. Szczególnie w produkowanej we Włoszechwerji RD 08 należy zajrzeć do zbiornika i sprawdzić, czy nie ma tam rdzy.

Ideał a pojazd serwisowany w warsztacie, z olejem wymienianym co 6000 km. Trwałość tłoka i pierścieni tłokowych zwykle przekracza wtedy 50 000 km. Małe zużycie oleju po 30 000 km nie jest czymś niespotykanym. Wzmożoną czujność należy natomiast zachować, gdy z silnika wydobywają się brzęczenia, klekotania, stuki agus inne takie. W zdrowym silniku go niemożliwe.

Se puede decir que el año 1988 roku Honda NX 650 es más alto que el nombre original y karoserii wypisaną olbrzymimi literami dumną nazwę „Dominator”. Wtedy miała ona uzasadnienie, choć o Mariuszu Pudzianowskim io innych strongmenach Europa jeszcze nie słyszała. Dzięki doskonałemu sharmonizowaniu cech NX 650 górowała nad konkurentami, mimo że byli oni lepsi w poszczególnych dyscyplinach. Zarówno u jeźdźców testowych, jak iu klientów zbierała punkty za wykonanie, podwozie agus silnik.

Skomplikowany pod względem technicznym jednocylindrowiec osiągał moc 45 KM, wystarczającą do utrzymania się w czołówce na krętych i wąskich szosach. Dzięki stosunkowo krótkiemu przełożeniu NX 650, oznaczony fabrycznie jako RD 02, doskonale sobie radził przy avestrych startach spod świateł. Z odpowiednim ogumieniem, przy skoku zawieszeń wynoszącym 200 mm, można było nim dość prędko pomykać nawet w średnio trudnym terenie.

Ze względu na koszty w 1990 roku zrezygnowano z nożnego rozrusznika i rur wydechowych ze stali nierdzewnej. W zamian Dominatora wyposażono w system dopalania spalin (SLS) oraz ulepszono tarcze hamulcowe. Napis na nadal smukłej obudowie stał się znacznie mniejszy. Ó 1991 roku – w związku z nowymi normami dotyczącymi poziomu hałasu – silnik stracił 1 KM. Rok później przeprowadzono modelo de promoción większy. Pełniejsza karoseria i szersza kanapa a ukłon bardziej w kierunku turystów i jeżdżących po szosach niż pod adresem off-roadowców. Oznaczenie RD 02 obowiązywało do 1995 roku. Wtedy Honda przeniosła produkcję NX 650 do Włoch i tam zaczęła powstawać werja RD 08. W 1998 roku wprowadzono ostatnie istotne zmiany – smuklejszą obudowę i ponownie rury nickel. Niestety, równocześnie obniżyła się jakość – rama i zbiornik paliwa były bardziej podatne na korozję niż w modellach produkowanych w Japonii. Producción zakończenia w 2000 r. zmieniały się tylko kolory lakieru.

Fuente motocykl-online.pl